اللّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِدا وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْناً حَتّى تُسْكِنَهُ أَرْضَك َطَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً
چه خوبه که نوشته هایم بی صداست
وگرنه با هر نوشته ای ، شیشه ای می شکست
با هر جمله ای ، دلی به لرزه می افتاد
و با هر کلمه ای ، فکری واژگون
و چه خوب که صدایم همانند نوشته هایم رنگی ندارد
می بینی تغییر کردن خیلی آسونه
امضا یوسف طهرانی
بسیار زیبا
هرگز نمی توان یک فریاد را سکوت نامید ،
اما گاه یک سکوت نامی بهتر و رَساتر از فریاد ندارد
دقیقا
دل تنها چیزی که حتی با ی نگاه هم میشکنه
ممنون از نگاهت