آدمک
یه روز مثل بقیه روز ها آدمک مشغول زندگی غلطک وارش بود.از یکنواختی دلزده شده بود.منتظر یک اتفاق خوب بود از همون اتفاقایی که یک دفعه پیش میاد و آنقدر دلچسب هست که تا آخر عمر تو قلب آدم میمونه.همه فکر میکردن آدمک خیلی پرانرژی و شاده اصلا تنهایی هم حالیش نمیشه از همون قضاوت های همیشگی اما دلش ....بعد از یه روز خسته کننده شروع میکنه خاطراتشو چک کنه اره خاطرات براش مثل یه رفیق شش دانگ شده بودن همه چی رو داشت مرور میکرد که یاد یک خاطره افتاد و دید قلبش به لرزه افتاد تو اون خاطره کسی بود که همش ذهنش درگیر اون بود.اما الان با گذشت زمان حسش قوی تر شده بود آدمک میدونست که دیگه حسش دروغ نیست حسش هوا و هوس نیست مردد بود بین گفتن و نگفتن بین خوردن حرف و گفتن حرف بین خودشو و قلبش.آدمک بعد کلی کلنجار رفتن با خودش و قبول کردن حسش ،حرفشو زد سرخوش ازینکه بالاخره به کسی حسی پیدا کرده و برای خودش کلی داستان ساخته بود اما از اونجایی که اکثر اوقات همه چی باید تو ذوقت بزنن آدمک قصه ماهم بدجوری تو ذوقش خورد فهمید تمام حسش یک طرفس مثل جاده ای بی انتها خیلی سعی کرد بپذیره و به خواسته کسی ک دوسش داره احترام بذاره و بهش فک نکنه اما....اما آدمک نتونست اخه میگن اولین باری که حسی رو تجربه میکنی برای همیشه تو ذهنت میمونه.آدمک هم هر روز بیشتر از قبلش بهش فکر میکرد تا جایی که همه چیز با فکر کردن به اون شیرین میشد حتی تلخی قهوه های تک نفره توی دنج ترین کافه شهر.آدمک شده بود آدمکی خسته و بریده از همه چیز.دیگه رویا هم براش فایده ای نداشت.از آدمک اصرار و از اون انکار.همه چی آدمک شده بود صحبت های پی در پی باهاش اما حس آدمک کجا و حس اون کجا.آدمک نفهمید چطور عاشق شده و تا کی میمونه ولی میدونست حسش پاکه حسی که یا باید قاتلش باشه و به این رابطه یک طرفه پایان بده و یا به حسش اجازه بده تا آروم آروم آدمک رو تو خودش ببلعه و یه آدمک بی احساس بسازه....
به راستی که احساسات قوی ترین سلاح ها هستن یک جا میشه پلی برای پیشرفتت یک جا هم میشه تیر خلاص تو مغزت....
آدمک غصه نخور....
ته این داستان مرگ رویاس
مرگ رویای با اون بودن
مرگ احساس با اون بودن
امضا :
#یوسف_طهرانی
خوب می نویسید
تشکر
سلام دوست عزیز
ممنونم از شما