فریاد بی صدا

درد و رنج مخصوص انسان ها است...

عاشق و تنها و دل خسته هم نمی شناسد 

اما یک دردی هست که بی درمان است...

دردی که انسان را به سکوت وامیدارد..

از همون سکوت هایی که حتی جای درد و دل کردن با بهترین دوستت را هم می گیرد

بسیار سنگین و وخیم تر از دردیست که انسان را

به فریاد وامیدارد..

آن هم فریادی که یا موجب خنده دیگران می شود یا ترحم 

با این حال انسان ها فقط به فریاد هم می رسند...

     نه 

         به

              سکوت هم...

امضا یوسف طهرانی